ไดอารีกับความทรงจำของวันวาน ตอนเด็กๆ ฉันมีเพื่อนเยอะแยะมากมายไปโรงเรียนแต่เช้าเพื่อไปทำความสะอาดที่คุณครูมอบหมายไว้เป็นประจำทุกวันจนไปที่ชื่นชมของพี่น้องในโรงเรียน พักกลางวันทุกคนก็จะไปกินข้าวในโรงอาหารและพอกินเสร็จ ก็ต้องเอาจานข้าวที่กินกันไปล้างให้เรียบร้อยแล้วจัดวางจานให้เป็นระเบียบทำแบบนี้ทุกวัน เพื่อฝึกนิสัยของตัวเราเอง และจากนั้นก็เล่นกระโดดยางกับเพื่อนบ้าง ปิดแอบบ้าง ไล่จับบ้าง และอื่นๆอีกมาก เล่นกันแบบนี้จนเป็นประจำ พอฉันได้ขึ้นป.4 ไม่ค่อยได้เล่นแล้ว พักกลางวันกินข้าวเสร็จก็ขึ้นห้องมาอ่านหนังสือ ทำการบ้าน ท่องจำคำศัพท์ที่ครูให้อาทิตย์ละ 15 คำ จนถึง ป.6 และก็จะให้ท่องสูตรคูณตอนเย็น แม่ 2-12 พอใกล้สอบปิดเทอมจะมีการติวหนังสือให้เด็กนักเรียนทุกคน และจะมีการซ้อมเต้น หรือ รำ เพื่อเป็นการฉลองปิดภาคเรียนทุกปี และผู้อำนวยการโรงเรียนก็จะจัดหารถพาเด็กนักเรียนไปเที่ยวที่ต่างๆ เพื่อเป็นการผ่อนคลายสิ่งต่างๆ พาผู้ปกครองไปได้ วันนั้รู้สึกมีความสุข ได้ไปดูโชว์สัตว์ต่างๆ แล้วก็คิดไปว่าสัตว์ก็เหมือนมนุษย์ทั่วไป ต้องมีการฝึกฝนตนเองให้รู้ว่าคืออะไร ต้องการอะไรและจากนั้นก็ไปดูพิพิทพันธ์ทหารเรือ ได้รู้ความเป็นมาของเรือแต่ละลำ ว่าสร้างมาอย่างไร ออกรบตอนสมัยไหน มีใครเสียชีวิตบ้างพอเสร็จแล้วก็พากันนั่งรถกลับบ้านทุกคนเต็มไปด้วยความสุข มีประสบการณืต่างๆ ในวันนั้น
วันที่ฉันได้เข้ามาสมัครเรียนต่อที่ถาวรานุกูลรู้สึกตื่นเต้นมาก คิดว่าจะต้องเข้ามาอยู่ในถาวราให้ได้ เพราะที่ถาวรานี้ เต็มไปด้วยความรู้ต่างๆ อย่างมากมาย ตอนที่รับน้องรู้สึกมีความสุข อบอุ่น รุ่นพี่ดูเป็นกันเอง น่ารัก พอได้เข้ามาเรียนวันแรกคุณครูก็สอนดี พอเข้าใจกับวิชานั้น พอถึงในชั่งแข่งกีฬาเพื่อนๆ พี่ๆ ที่ถาวราก็ร่วมมือช่วยกันแข่งขันจริงจังกับงาน ดูแล้วรู้สึกดี ในงานกรีฑาที่ถาวราปีที่แล้วก็ได้ถ้วยมาครอง 5 ถ้วย ซึ้งเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก วันนั้นทุกคนดูมีความสุข และจากนั้นก็เรียนต่ออีกไม่กี่เดือนก็สอบปลายภาคเรียนที่ 2 และก็นัดผู้ปกครองมาพูดคุยดูผลของนักเรียน และก็ปิดเทอมไปหลายเดือน รู้สึกคิดถึงเพื่อนๆมาก เลยนัดวันไปเที่ยวกัน เดินเล่นกัน พูดคุยกัน อย่างมีความสุขสนุกสนาน
